Turecki Van

Turecki van to rasa kotów domowych pochodzących od kotów z rejonu jeziora Van we wschodniej części państwa tureckiego - Wschodniej Anatolii . Jeden z niewielu kotów , które wychowane w pobliżu wody potrafią i lubią pływać . Za odrębną rasę został oficjalnie uznany w 1969 roku . Klasyczny Van jest śnieżnobiały , jedynie na głowie ma jedną albo dwie rozdzielone plamki w kolorze rudym i w tym samym kolorze ogon . Obecnie są znane różne odmiany barwne tych kotów - czarne , niebieskie , kremowe , szylkretowe (zawsze muszą występować plamy na głowie i ogon w tym samym kolorze). Koty te mogą mieć oczy bursztynowe , niebieskie albo różnokolorowe (jedno niebieskie , drugie bursztynowe), co objaśnia się wadą wrodzoną , zwaną różnobarwnością tęczówki . Opis ten dotyczy kotów hodowlanych rasy Van . Obecnie hodowcy starają się o uznanie odmiany kota Van zwanego w Turcji "Van Kedisi". Istnieje przekaz mówiący o świętych kotach znad jeziora Van . "Van Kedisi" różni się wyglądem od kotów rasowych hodowanych obecnie . Jest wiele śnieżnobiałych "Van Kedisi", które są głuche . W większości ras istnieje podejrzenie głuchoty u kotów białych , gdy co najmniej jedno z oczu ma kolor niebieski . Ostatnio związek hodowców TICA uznał białą odmianę barwną kota Tureckiego Van . W hodowlach Vanów pojawiały się czasem śnieżnobiałe kocięta . Obecnie gdy TICA dopuściła do hodowli białego Vana , ich liczba wzrasta , a hodowcy zaczynają mówić o przypadkach białych kotów w dotychczasowych hodowlach . Badaniem białego Vana zajęło się Centrum Badań Van Kedisi , które prowadzi badania nad odtworzeniem naturalnej populacji tych kotów , które są jednym ze skarbów narodowych tego kraju . Rasa ta wykształciła oprócz umaszczenia i koloru oczu jeszcze kilka unikatowych cech . Jedną z nich jest futro , które szybko obsycha z wody . Sierść jest do dwóch razy grubsza wokół bioder i brzucha . Kot ten posiada tylko jeden rodzaj sierści - okrywową , nie ma natomiast puszystego podszerstka . Z tego powodu nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych . Drugą cechą jest powiększony fałd skóry między kolejnymi pazurami . Kot w wodzie rozcapierza łapę , a powiększony fałd skóry działa jak płetwa . Charakter : Kot turecki van to kot aktywny , lubiący zabawę, niestety również głośny , co wyraża się w melodyjnym, dość częstym miauczeniu . Do obcych podchodzi z rezerwą, wobec członków rodziny jest towarzyski . Koty tej rasy mają bardzo psi charakter . Swojm ukochane osoba , towarzyszą w codziennych czynnościach . Nieważne czy będzie to praca przy komputerze , czytanie , oglądanie telewizji – Van z wielką chęcią przyłączy się do wszelkich aktywności . Bardzo zżywa się ze swoim opiekunem do tego stopnia , że będzie w stanie rozpoznać jego zbliżający się samochód albo kroki do domu . I będzie wiernie czekał przy drzwiach , aby przywitać opiekuna z nieukrywaną radością . Koty tej rasy są bardzo zazdrosne o swojego właściciela , więc gdy naszą uwagę skierujemy na innego osobnika , Van może dać wyraz swojemu niezadowoleniu w sposób znany tylko sobie … Bo to indywidualista w 100%! Taki , który lubi być na bieżąco ze wszystkim , co dzieje się w jego domu . Gdy Turkish Van pojawią się po raz pierwszy w nowym miejscu , nowym domu chce sprawdzić czy aby na pewno wszystko odpowiada jego standardom – czyli dużo miejsca do zabawy , biegania , skakania i wspinania się będą mile widziane . Indywidualizm i specyficzność charakteryzuje także formy okazywania uczuć – będą podgryzać i trykać głową , niczym kozioł . Ale wszystko z miłością i oddaniem . W swoim stylu także będą pozwalały na pieszczoty . Położą się na kolanach , jednak nadmiernych pieszczot i noszenia na rękach za długo nie wytrzymają . Preferują w tej kwestii zdrowy umiar . Rasa ta jest wymagająca tak czasu , jak i naszego emocjonalnego zaangażowania . Ważne jest , aby poświęcić naszemu pupilowi dużo uwagi . Szczególnie , gdy jest jeszcze oseskiem . Ta rasa ma tendencje do bycia trudną i mocno asertywną , dlatego potrzeba mądrości i cierpliwości , aby nasz pupil dobrze się socjalizował .