W czasie II Wojny Światowej znacznie zmniejszyła się liczba kotów brytyjskich. W latach 50. XX wieku w wyniku skrzyżowania tej rasy z persem niebieskim wzmocniono populację, tworząc jednocześnie nową, długowłosą odmianę.
.jpg)
Kot brytyjski długowłosy jest muskularnym, dość dużym zwierzęciem. Waga: kotki od 3 do 5 kg. , koty 4-8 kg. Jego głowa jest duża, szeroka i okrągła z charakterystycznymi fałdami.
Linia nosa krótka z zaznaczonym przełomem między czołem a nosem, osadzona na silnej krótkiej szyi. Czoło o wyrazistym kształcie ze sztywnym włosem nadającym mu wypukłość.
Oczy duże, okrągłe o dość szerokim rozstawieniu o kolorze pasującym do maści kota. Uszy średniej wielkości o zaokrąglonych końcach.
Tułów zwarty i umięśniony, szeroka klatka piersiowa, mocne ramiona i grzbiet. Kończyny krótkie i mocne.
Ogon to 2/3 długości ciała, zaokrąglony na końcu. Brytyjczyki długowłose maja sierść półdługą z obfitym podszerstkiem, tworzącą „bokobrody” , kryzę na szyi, obfite portki. Najdłuższy i najobfitszy włos jest na ogonie, gdzie tworzy piękny pióropusz będący wielką ozdobą tej rasy.
Rasa posiada około 150 odmian barwnych; jednokolorowe: niebieskie, czarne, rude, kremowe, czekoladowe, liliowe i białe; dwubarwne: podstawowe kolory z różną ilością białego, tabby we wszystkich kolorach podstawowych (pręgowane klasycznie, tygrysio i cętkowane), szylkretowe, szynszylowe, srebrzyste cieniowane, srebrzyste tabby, dymne i colorpointy (z ciemniejszymi oznaczeniami). Oczy współgrające z umaszczeniem: pomarańczowe, złociste lub miedziane, u odmiany białej - pomarańczowe, niebieskie lub różnobarwne, u kotów szynszylowych i cieniowanych - zielone lub turkusowe, u colorpointów - niebieskie.
Typ sierści: półdługie, miękkie, podwójnie gęste i odstające od ciała futro, wyraźnie zaznaczona kryza oraz pióropuszowaty ogon.
Charakter :
Jest to kot spokojny i zrównoważony, ogromnie opanowany i rodzinny, jak również bardzo ciekawy świata. Znakomicie dostosowuje się do życia w niewielkich mieszkaniach, bez problemu dogadując się z innymi zwierzętami domowymi np. z psami. Nadaje się również jako towarzysz dzieci, ponieważ jest zrównoważony i nie jest agresywny. Nie jest pieszczochem ale trzyma się blisko właściciela towarzysząc mu w każdej z domowych czynności. A zarazem jest to kot cichy i nie natrętny. Koty brytyjskie długowłose są bardzo zdrową rasą ale nie można wykluczyć wypadku lub choroby naszego ulubieńca.
Pielęgnacja :
Szata kota brytyjskiego długowłosego nie wymaga pracochłonnej pielęgnacji. Wystarczy regularnie szczotkować w czasie linienia i dwa razy w tygodniu poza tym okresem. Futro nie ma tendencji do plątania się i filcowania.
Rasa została oficjalnie uznana i zarejestrowana w dniu 03.08.2008 roku na Walnym Zgromadzeniu Członków World Cat Federation ( WCF ) w Essen w Niemczech.
.jpg)
Kot brytyjski długowłosy jest muskularnym, dość dużym zwierzęciem. Waga: kotki od 3 do 5 kg. , koty 4-8 kg. Jego głowa jest duża, szeroka i okrągła z charakterystycznymi fałdami. Linia nosa krótka z zaznaczonym przełomem między czołem a nosem, osadzona na silnej krótkiej szyi. Czoło o wyrazistym kształcie ze sztywnym włosem nadającym mu wypukłość. Oczy duże, okrągłe o dość szerokim rozstawieniu o kolorze pasującym do maści kota. Uszy średniej wielkości o zaokrąglonych końcach. Tułów zwarty i umięśniony, szeroka klatka piersiowa, mocne ramiona i grzbiet. Kończyny krótkie i mocne. Ogon to 2/3 długości ciała, zaokrąglony na końcu. Brytyjczyki długowłose maja sierść półdługą z obfitym podszerstkiem, tworzącą „bokobrody” , kryzę na szyi, obfite portki. Najdłuższy i najobfitszy włos jest na ogonie, gdzie tworzy piękny pióropusz będący wielką ozdobą tej rasy. Rasa posiada około 150 odmian barwnych; jednokolorowe: niebieskie, czarne, rude, kremowe, czekoladowe, liliowe i białe; dwubarwne: podstawowe kolory z różną ilością białego, tabby we wszystkich kolorach podstawowych (pręgowane klasycznie, tygrysio i cętkowane), szylkretowe, szynszylowe, srebrzyste cieniowane, srebrzyste tabby, dymne i colorpointy (z ciemniejszymi oznaczeniami). Oczy współgrające z umaszczeniem: pomarańczowe, złociste lub miedziane, u odmiany białej - pomarańczowe, niebieskie lub różnobarwne, u kotów szynszylowych i cieniowanych - zielone lub turkusowe, u colorpointów - niebieskie.
Typ sierści: półdługie, miękkie, podwójnie gęste i odstające od ciała futro, wyraźnie zaznaczona kryza oraz pióropuszowaty ogon.
Charakter :
Jest to kot spokojny i zrównoważony, ogromnie opanowany i rodzinny, jak również bardzo ciekawy świata. Znakomicie dostosowuje się do życia w niewielkich mieszkaniach, bez problemu dogadując się z innymi zwierzętami domowymi np. z psami. Nadaje się również jako towarzysz dzieci, ponieważ jest zrównoważony i nie jest agresywny. Nie jest pieszczochem ale trzyma się blisko właściciela towarzysząc mu w każdej z domowych czynności. A zarazem jest to kot cichy i nie natrętny. Koty brytyjskie długowłose są bardzo zdrową rasą ale nie można wykluczyć wypadku lub choroby naszego ulubieńca.
Pielęgnacja :
Szata kota brytyjskiego długowłosego nie wymaga pracochłonnej pielęgnacji. Wystarczy regularnie szczotkować w czasie linienia i dwa razy w tygodniu poza tym okresem. Futro nie ma tendencji do plątania się i filcowania.
Rasa została oficjalnie uznana i zarejestrowana w dniu 03.08.2008 roku na Walnym Zgromadzeniu Członków World Cat Federation ( WCF ) w Essen w Niemczech.
Moim zdaniem, iż koty jako zwierzaki są wielce miłe. Tym bardziej, iż ja również posiadam u siebie fajnego kociaka. Wielce podoba mi się to co napisano w http://koty-birmanskie.pl/koty-o-umaszczeniu-szylkretowym-co-nalezy-o-nich-wiedziec/ i jestem zdania, faktycznie tak jest często. W sumie kociaki są całkiem popularnym zwierzęciem domowym.
OdpowiedzUsuń