Wąż mahoniowy

Jest to niewielki wąż, samice dorastają zaledwie do ok. 130cm, samce z reguły są mniejsze i rzadko dorastają do 90cm. Rozróżnia się 2 podgatunki o odmiennym ubarwieniu: mahoniowo brązowym (ale także czerwonawym lub czerwonobrązowym) oraz oliwkowym. Na jednobarwnym tle wyraźnie widać delikatny nieco jaśniejszy rysunek rozpoczynający się pasami przebiegającymi przez oczy. Wąż ten występuje od środkowo wschodniej Afryki aż do RPA. Zamieszkuje tereny suche, półpustynne oraz suche części lasów. Jest częstym gościem w pobliżu siedzib ludzkich. Pionowe ustawienie źrenic sugeruje, iż wąż mahoniowy jest gadem, którego aktywność przypada na porę wieczorną, nocną oraz poranną. Z natury jest bardzo łagodnym wężem, który nie sprawia problemów swojemu hodowcy.

Terrarium : Terrarium dla dorosłej pary węży powinno mieć wymiary 120 x 60 x 60 (długość, szerokość, wysokość). Jako podłoże można zastosować piasek, substrat kokosowy, lub ich mieszaninę. Niezbędnym elementem będzie niewielki basenik z wodą do picia. Jako elementy wystroju w terrarium umieszczamy: konary, gałęzie oraz korzenia. Węże te czasem lubią się wspinać, a w czasie wylinki ocierać o nie. W terrarium nie może też zabraknąć kryjówek w postaci kamiennych grot, rurek korkowych itp. Wystrój terrarium dla naszych podopiecznych zależy od inwencji twórczej przyszłego hodowcy tych gadów. Temperaturę w terrariach powinniśmy utrzymywać w dzień na poziomie 26-28 °C, bezpośrednio pod promiennikiem ciepła może dochodzić może nawet do 30 °C. Nocą temperatura może spadać do 20-22 °C. Jako promiennik ciepła można zastosować żarówkę typu lustrzanka o mocy dobranej do wielkości terrarium i wysokości zamocowania jej nad ziemią. Należy jednak pamiętać o zabezpieczeniu żarówki przed wężem gdyż gad w poszukiwaniu miejsca do wypoczynku mogły się do niej dotknąć i poparzyć. Wilgotność powinna się utrzymywać na poziomie 50-60%. Nie powinna być znacząco mniejsza , ale też i większa ponieważ może to mieć niekorzystny wpływ na jego rozwój. Nie jest to wąż wymagający w hodowli. Jest on polecany dla osób które dopiero zaczynają swoją przygodę z hodowlą. Należy pamiętać o aklimatyzacji węża. Nie powinno się zbyt wcześnie ingerować w jego środowisko gdyż może on negatywnie nastawić się do hodowcy i nie współpracować na należytym poziomie. Są to osobniki o stwierdzonej aktywności nocnej , gdyż wtedy czują się najbardziej bezpiecznie i komfortowo. Dorosłe osobniki koloru czarnego doskonale wtapiają się w czerń nocy i przez to zapewniają sobie bezpieczeństwo i przetrwanie. Wąż mahoniowy ma określony swój status prawny , oznacz to iż jego potencjalny właściciel nie musi go rejestrować , co jest wymagane przy wielu gatunkach stwarzających niebezpieczeństwo. Jest to spore ułatwienie i zachęcenie do kupna i hodowli właśnie tego węża. Osobniki te są jajorodne. Kopulacja przebiegają nocą. Samica może w jednym cyklu złożyć maksymalnie 15-16 jaj. Po ok. 60 dniach inkubacji w temperaturze 26-28 °C lęgną się młode węże. Zaraz po urodzeniu osiągają długość od 15 do 25 cm. Po upływie ok. 3-4 miesięcy węże osiągają długość 30-40cm. Stopniowo z wiekiem długość rośnie. Samce mogą osiągać do około 90 cm długości , a samice nawet do 130 cm długości. Ważną uwagą , jest to iż właściciel powinien posiadać w terrarium basen. Jest to bardzo korzystne dla rozwoju węża. Pożywienie : Problemem który może napotkać potencjalny hodowca mogą być kwestię żywieniowe. Węże te nastawione są głównie na małe ssaki , które nie są wygórowanym celem dla nich i mogą w łatwy sposób osiągnąć swój to do czego dążą. Potencjalny hodowca musi się więc zaopatrzyć w takie ssaki. Nie wolno jednak przekarmiać tego gatunku węży gdyż może to niekorzystnie wpłynąć na ich zdrowie i wtedy trzeba będzie się udać do służb weterynaryjnych.

W naturze podstawą diety dorosłych osobników są: małe ssaki, ptaki, żaby, a nawet jaszczurki. W warunkach hodowlanych podstawą ich diety są dorosłe myszy a w pierwszych okresie życia noworodki mysie. Jaszczurki, oraz żaby nie są polecanym pokarmem ze względu na całkowitą ochronę prawną. . Dodatkowym urozmaiceniem diety naszego podopiecznego mogą być jednodniowe kurczęta. Rozpoznawanie płci i rozmnażanie : Zimowanie nie jest wymagane dla rozmnażania. Wystarczy w zimie na około miesiąc, dwa rozdzielić węże według płci. Do rozrodu są już gotowe nawet osobniki 10 miesięczne (oczywiście dobrze wykarmione i wyrośnięte) lecz lepiej jest odczekać do osiągnięcia przez tego gada wieku 18 miesięcy. Samica by przystąpić do rozrodu powinna mieć nie niej niż metr długości, samiec połowę z tego. Samica często przyjmuje pokarm nawet do dwóch tygodni przed zniesieniem jaj, a samiec często próbuje kopulować z samicą w zaawansowanej ciąży (w związku z tym dobrze jest oddzielić ciężarną samicę od pozostałych osobników). Jedną z oznak ciąży jest pogrubienie tylnego odcinka ciała na mniej więcej dwa tygodnie przed zniesieniem jaj. Po mniej więcej 60 dniach od kopulacji samica składa jaja (max. 16, średnio 8 - 9) najlepiej w pojemniku wypełnionym wilgotnym torfem lub kępkami mchu torfowca. Jajka przenosimy do inkubatora i przy temperaturze 28°C po około 60 dniach wylęgają się małe wężyki. Płec : Płeć u dorosłego osobnika rozpoznajemy bezproblemowo. Samica jest zdecydowanie większa i masywniejsza, samiec drobny o maksymalnej długości osiemdziesięciu paru centymetrów. Jeszcze jedną cechą różniąca obie płci jest liczba łusek podogonowych (samica 48, samiec 67). U młodych osobników trudno rozróżnić płeć, a małe wymiary nie pozwalają na bezpieczne sondowanie i oznaczenie płci tą metodą. Rosną szybko, więc już u 30 - 40 cm osobników (powinny już być w wieku około 3 - 4 miesięcy) można rozpoznać płeć nie tylko je sondując, ale i po długości ogona i szerokości jego nasady. Długośc życia :

Węże te dożywają w hodowli terraryjnej w dobrych warunkach nawet 15 lat, ale samice dość intensywnie "eksploatowane" rozrodczo nie dożywają tak sędziwego wieku (przeważnie 7 - 8 lat).