Kot norweski leśny to kot duży , mocnej budowy , zaliczany do kotów półdługowłosych . Jego tylne łapy są dłuższe od przednich , co pozwala na dużą zwinność i ułatwia skoki . Posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy , puszysty podszerstek . Okrywa taka prawie uniemożliwia przemoczenie futra . Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach . Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy są przysłonięte sierścią . Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem . Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg , kotki około 5-6 kg .
Kot norweski leśny występuje w prawie wszystkich znanych odmianach kolorystycznych . Nie występują w kolorach z oznaczeniami charakterystycznymi dla syjamów , chocolate i lila . Kolor oczu zgodny z barwą futra . Futro kota norweskiego prawie wcale się nie mechaci . Wystarczy szczotkować je raz na tydzień , tylko w okresie linienia częściej .
Żywienie :
Najlepsza jest dla niego dieta mięsna urozmaicona od czasu do czasu rybą .
Do ukończenia pierwszego roku życia kociak powinien spożywać suchą karmę , dobrej jakości . Sucha karma powinna być także podstawą na dalszym etapie życia Norwega . Mokra karma powinna być dodatkiem . Można podawac Norwegowi warzywa , kurczaka , rybę (pozbawioną ości i nie w nadmiarze!) . Bardzo ważne jest , aby mięso było ugotowane . Natomiast z surowizną musimy być ostrożni i czujni . Przewód pokarmowy jest bardzo wrażliwy i należy uważać , aby kot nie nabawił się pasożytów i bakterii delektując się (niesprawdzonym) surowym mięsem .
Do picia powinien mieć zawsze dostępna świeżą wodę . Mleka krowiego Norweg , jak i inne koty , nie toleruje .
Charakter :
Kot norweski jest bardzo inteligentny . Przywiązuje się do właściciela i jego domu . Może żyć z innymi zwierzętami domowymi . Jednak długie lata spędzone na wolności nauczyły go nieufności wobec obcych . Młody lubi się bawić pod warunkiem , że nikt go do niczego nie zmusza . Podobnie jest z pieszczotami , które nie powinny trwać zbyt długo . Kot ten ma zachowane silne instynkty łowcze , jest świetnym łowcą i często poluje .
Pielęgnacja :
Koty norweskie leśne zmieniają futro dwa razy w roku (wersja zimowa i letnia) i wtedy dobrze jest poświęcić kotu oraz jego upierzeniu więcej uwagi . Większą ilość kocich włosów zauważymy od razu na ubraniach czy dywanie . Przy pielęgnowaniu naszego kota musimy zwrócić szczególną uwagę na okazały ogon . Jest on niezwykle delikatny i dla jego dobra lepiej nie czesać go w ogóle . Jeżeli jednak to robimy – róbmy bardzo ostrożnie! Najlepiej czesać koci ogon od spodu (czyli od podszerstka) . Włosy ogonowe – piękne i długie – są niezwykle wrażliwe i uszkodzone lub wyrwane mogą odrastać nawet kilka lat .
Koty norweskie leśne dożywają średnio 14 lat . Jednak , gdy zapewnimy naszemu przyjacielowi odpowiednie warunki do życia – dobrze dobraną i zbilansowaną dietę , bezpieczne otoczenie i mnóstwo miłości – możemy o dobrych kilka lat wydłużyć kocie istnienie .
poniedziałek, 6 maja 2013
Kot Norweski Leśny
Pochodzenie rasy na terenach Skandynawii nie jest dokładnie określone . Jedna z teorii mówi , że przodkowie tych kotów zostali przywiezieni przez krzyżowców ; inna , że przez wikingów z Wysp Brytyjskich . W latach 70. XX wieku rasa otrzymała wzorzec i została uznana przez FIFe .
Wygląd :
Kot norweski leśny to kot duży , mocnej budowy , zaliczany do kotów półdługowłosych . Jego tylne łapy są dłuższe od przednich , co pozwala na dużą zwinność i ułatwia skoki . Posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy , puszysty podszerstek . Okrywa taka prawie uniemożliwia przemoczenie futra . Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach . Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy są przysłonięte sierścią . Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem . Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg , kotki około 5-6 kg .
Kot norweski leśny występuje w prawie wszystkich znanych odmianach kolorystycznych . Nie występują w kolorach z oznaczeniami charakterystycznymi dla syjamów , chocolate i lila . Kolor oczu zgodny z barwą futra . Futro kota norweskiego prawie wcale się nie mechaci . Wystarczy szczotkować je raz na tydzień , tylko w okresie linienia częściej .
Żywienie :
Najlepsza jest dla niego dieta mięsna urozmaicona od czasu do czasu rybą .
Do ukończenia pierwszego roku życia kociak powinien spożywać suchą karmę , dobrej jakości . Sucha karma powinna być także podstawą na dalszym etapie życia Norwega . Mokra karma powinna być dodatkiem . Można podawac Norwegowi warzywa , kurczaka , rybę (pozbawioną ości i nie w nadmiarze!) . Bardzo ważne jest , aby mięso było ugotowane . Natomiast z surowizną musimy być ostrożni i czujni . Przewód pokarmowy jest bardzo wrażliwy i należy uważać , aby kot nie nabawił się pasożytów i bakterii delektując się (niesprawdzonym) surowym mięsem .
Do picia powinien mieć zawsze dostępna świeżą wodę . Mleka krowiego Norweg , jak i inne koty , nie toleruje .
Charakter :
Kot norweski jest bardzo inteligentny . Przywiązuje się do właściciela i jego domu . Może żyć z innymi zwierzętami domowymi . Jednak długie lata spędzone na wolności nauczyły go nieufności wobec obcych . Młody lubi się bawić pod warunkiem , że nikt go do niczego nie zmusza . Podobnie jest z pieszczotami , które nie powinny trwać zbyt długo . Kot ten ma zachowane silne instynkty łowcze , jest świetnym łowcą i często poluje .
Pielęgnacja :
Koty norweskie leśne zmieniają futro dwa razy w roku (wersja zimowa i letnia) i wtedy dobrze jest poświęcić kotu oraz jego upierzeniu więcej uwagi . Większą ilość kocich włosów zauważymy od razu na ubraniach czy dywanie . Przy pielęgnowaniu naszego kota musimy zwrócić szczególną uwagę na okazały ogon . Jest on niezwykle delikatny i dla jego dobra lepiej nie czesać go w ogóle . Jeżeli jednak to robimy – róbmy bardzo ostrożnie! Najlepiej czesać koci ogon od spodu (czyli od podszerstka) . Włosy ogonowe – piękne i długie – są niezwykle wrażliwe i uszkodzone lub wyrwane mogą odrastać nawet kilka lat .
Koty norweskie leśne dożywają średnio 14 lat . Jednak , gdy zapewnimy naszemu przyjacielowi odpowiednie warunki do życia – dobrze dobraną i zbilansowaną dietę , bezpieczne otoczenie i mnóstwo miłości – możemy o dobrych kilka lat wydłużyć kocie istnienie .
Kot norweski leśny to kot duży , mocnej budowy , zaliczany do kotów półdługowłosych . Jego tylne łapy są dłuższe od przednich , co pozwala na dużą zwinność i ułatwia skoki . Posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy , puszysty podszerstek . Okrywa taka prawie uniemożliwia przemoczenie futra . Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach . Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy są przysłonięte sierścią . Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem . Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg , kotki około 5-6 kg .
Kot norweski leśny występuje w prawie wszystkich znanych odmianach kolorystycznych . Nie występują w kolorach z oznaczeniami charakterystycznymi dla syjamów , chocolate i lila . Kolor oczu zgodny z barwą futra . Futro kota norweskiego prawie wcale się nie mechaci . Wystarczy szczotkować je raz na tydzień , tylko w okresie linienia częściej .
Żywienie :
Najlepsza jest dla niego dieta mięsna urozmaicona od czasu do czasu rybą .
Do ukończenia pierwszego roku życia kociak powinien spożywać suchą karmę , dobrej jakości . Sucha karma powinna być także podstawą na dalszym etapie życia Norwega . Mokra karma powinna być dodatkiem . Można podawac Norwegowi warzywa , kurczaka , rybę (pozbawioną ości i nie w nadmiarze!) . Bardzo ważne jest , aby mięso było ugotowane . Natomiast z surowizną musimy być ostrożni i czujni . Przewód pokarmowy jest bardzo wrażliwy i należy uważać , aby kot nie nabawił się pasożytów i bakterii delektując się (niesprawdzonym) surowym mięsem .
Do picia powinien mieć zawsze dostępna świeżą wodę . Mleka krowiego Norweg , jak i inne koty , nie toleruje .
Charakter :
Kot norweski jest bardzo inteligentny . Przywiązuje się do właściciela i jego domu . Może żyć z innymi zwierzętami domowymi . Jednak długie lata spędzone na wolności nauczyły go nieufności wobec obcych . Młody lubi się bawić pod warunkiem , że nikt go do niczego nie zmusza . Podobnie jest z pieszczotami , które nie powinny trwać zbyt długo . Kot ten ma zachowane silne instynkty łowcze , jest świetnym łowcą i często poluje .
Pielęgnacja :
Koty norweskie leśne zmieniają futro dwa razy w roku (wersja zimowa i letnia) i wtedy dobrze jest poświęcić kotu oraz jego upierzeniu więcej uwagi . Większą ilość kocich włosów zauważymy od razu na ubraniach czy dywanie . Przy pielęgnowaniu naszego kota musimy zwrócić szczególną uwagę na okazały ogon . Jest on niezwykle delikatny i dla jego dobra lepiej nie czesać go w ogóle . Jeżeli jednak to robimy – róbmy bardzo ostrożnie! Najlepiej czesać koci ogon od spodu (czyli od podszerstka) . Włosy ogonowe – piękne i długie – są niezwykle wrażliwe i uszkodzone lub wyrwane mogą odrastać nawet kilka lat .
Koty norweskie leśne dożywają średnio 14 lat . Jednak , gdy zapewnimy naszemu przyjacielowi odpowiednie warunki do życia – dobrze dobraną i zbilansowaną dietę , bezpieczne otoczenie i mnóstwo miłości – możemy o dobrych kilka lat wydłużyć kocie istnienie .
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz