Wąż zbożowy

Wygląd: Barwa podstawowa jest rozmaita od białej przez szarą po ceglastoczerwoną. Na grzbiecie i bokach ciała ciągną się ciemne, czerwonawe plamy czarno obrzeżone. Od tego schematu istnieje wiele odchyleń. Łuski brzuszne posiadają kratkowany wzór przypominający szachownicę. Kolorystyka jego ciała jest barwna i wzorzysta do tego stopnia, że trudno znaleźć dwa identyczne osobniki i to być może zadecydowało o jego popularności wśród miłośników tych gadów. Znane są osobniki pozbawione tego wzoru, plamy zlewają się w pasy ciągnące się całego ciała lub tylko na pewnym jego odcinku. Odmiany albinotyczne znane są w hodowli od wielu już lat. Jest to jeden z węży, który posiada dużą ilość odmian barwnych uzyskaną poprzez kojarzenie osobników o wybranych cechach ubarwienia. Dzięki analizie tych cech i ich dziedziczeniu dość dobrze "rozpracowano" genetykę węży.

Występowanie: Zamieszkuje tereny Stanów Zjednoczonych Ameryki. Od Florydy po stany północne - Luizjanę, Kolorado. Występuje na tych terenach do 1850 m n.p.m. Cechy szczególne: Hodowla tego gatunku nie sprawia wiele trudności więc jest on polecany początkującym terrarystom i choć wykarmienie małych zbożówek może sprawić nie doświadczonemu terraryście nieco kłopotu to raczej przypadki takie należą do rzadkości.Wnikliwe obserwacje życia węży zbożowych dostarczą hodowcy wielu wrażeń i radosnych chwil w obcowaniu z tymi przedstawicielami gadów. Aktywność: Prowadzi raczej dzienny tryb życia. Nad ranem wypełza z kryjówek, spotkać go wtedy można jak się wygrzewa w porannych promieniach słońca lub próbuje coś upolować.W godzinach największego nasłonecznienia unika bezpośrednich promieni słonecznych by uniknąć przegrzania. Nocą, szczególnie w ciepłe wieczory po gorącym dniu także poluje, bo jego pokarm - gryzonie wtedy właśnie są aktywne. Aktywność roczną charakteryzuje sezonowość, w zależności od zamieszkiwanego obszaru geograficznego sen zimowy może trwać do 6 miesięcy. W warunkach terrarium jest aktywny cały dzień oraz po zmierzchu, wszystko zależy od temperatury w terrarium, a także m.in. chęci węża na przekąskę. Terrarium: Na dno wysypujemy kilkucentymetrową warstwę torfu, torfu z piaskiem lub mchu torfowca. Umieszczamy na nim korzenie, odwrócone doniczki, kawałki kory - pod nimi węże będą się mogły ukryć. Basen, w którym gady te będą się kąpać powinien stanowić niezbędny element wyposażenia terrarium. Spełnia on też rolę nawilżacza powietrza i pojnika dla węży, tak więc woda w nim powinna być zawsze świeża zwłaszcza, że węże często będą w nim oddawać nieczystości, a przed zrzuceniem wylinki długo być w nim zanurzone. Wielkość terrarium: Pomieszczenie dla węża zbożowego typu pół-wilgotnego powinno być obszerne, zwłaszcza, gdy trzymamy kilka osobników. Dla 2 dorosłych osobników np pary w okresie rozrodczym minimum to 80/50/40 cm (dł/szer/wys).Powinno być raczej szersze i dłuższe niż wysokie tzw. horyzontalnego typu. Zasadą jest, że pomieszczenie powinno mieć minimalne rozmiary długości 2/3 długości osobnika, szerokości1/3 - 1/2 długości osobnika. Dla każdego kolejnego osobnika powinno się dodać minimum 25% powierzchni dna (o 1/4 zwiększamy dowolny z wymiarów dna np 120/50/40 dla pary). Rozmiary pojemników w hodowlach "komercyjnych" są znacznie mniejsze, takie utrzymywanie wymaga jednak dużego doświadczenia w karmieniu i umiejętności szybkiej oceny kondycji węża - łatwo je bowiem zatuczyc w ciasnych pojemnikach, uniemożliwiają również zagospodarowanie pojemnika w sposób estetyczny.

Temperatura: Terrarium ogrzewamy wykorzystując do tego zazwyczaj żarówkę o mocy dobranej tak, by w pojemniku panowała temperatura 25-28°C, punktowo pod źródłem ciepła powinna osiągać 31- 32°C. Nocą w przypadku dorosłych osobników możemy obniżyć temperaturę do 24°C, koniecznie zapewniając punktowo 28°C. W przypadku młodych węży doskonale sprawdza się stała całodobowa temperatura 28°C w całym pojemniku. Niedopuszczalne jest ogrzewanie tzw. "gorącymi skałami", bo mogą one powodować oparzenia węży. Kabli grzewczych używamy w nocy (kiedy to żarówka będzie wyłączona), kiedy istnieje możliwość iż temperatura w terrarium może zbytnio się obniżyć lub całodobowo ogrzewamy nimi pojemniki. Należy jednak pamiętać, by kable obejmowały nie więcej niż połowę powierzchni dna terrarium i były zabezpieczone przed wykopaniem oraz bezpośrednim kontaktem z ciałem węża. Kable grzewcze używane są także w tzw. systemach szufladowych (rack system). Wilgotność: Powinna się utrzymywać na poziomie od 50 do 70%. Żywienie: Węże zbożowe jak wszystkie inne są drapieżnikami więc karmimy je zwierzętami stałocieplnymi odpowiedniej wielkości tzn. myszami, małymi szczurami, jednodniowymi kurczętami. Możemy przyzwyczaić nasze węże do spożywania martwych zwierząt karmowych podawanych pincetą, to znacznie ułatwi ich karmienie zwłaszcza,gdy trzymamy kilka węży w jednym terrarium i konkurują one między sobą o pokarm. Jak często będziemy karmili nasze węże zależy od ich kondycji i fazy cyklu życiowego. Młode wężyki zbożowe karmimy częściej - dwa razy w tygodniu, osobniki dorosłe wystarczy karmić raz na 2-3 tygodnie. Gdy wąż nie chce jeść jakiś czas należy sprawdzić co jest tego przyczyną. Węże nie przyjmują pokarmu, gdy są przed wylinką, samice są zaawansowanej ciąży, ostatnio się zbytnio najadły i jeszcze nie zgłodniały, zwierzę karmowe jest zbyt duże lub wąż jest chory. Tylko wnikliwa obserwacja pozwoli poznać nam przyczynę głodówki naszego podopiecznego. Zimowanie: Późną jesienią, z początkiem listopada, węże zbożowe powinny przejść okres spoczynku - zimowanie. Przygotowujemy je do tego stopniowo w ciągu trzech tygodni obniżając temperaturę w terrarium do poziomu kilkunastu stopni (wyłączając ogrzewanie i pozostawienie ich w temperaturze pokojowej). W tym czasie należy zaprzestać karmienia węży, powinny one w tym czasie zrzucić wylinkę oraz oczyścić przewód pokarmowy wydalając kał kąpieli w letniej wodzie (jest to bardzo istotne, gdyż pozostawione resztki pokarmowe rozkładając się w jelitach gada powodują jego zatrucie). Zimowanie przeprowadzamy w chłodnych pomieszczeniach (piwnicach, komórkach), gdzie panuje stała temperatura około 12 - 15°C i wilgotność 70-80%. Węże umieszczamy pojemnikach z materiałem, który będzie izolował węża, a także utrzymywał względnie stałe warunki. Może to być mech torfowiec, wiórki drewniane, kawałeczki gąbki. Dajemy go taką ilość by wąż mógł się w nim w całości schować. Umieszczamy także naczynie z wodą aby wążmógł się napić. Kontrolujemy przebieg zimowania co tydzień i sprawdzamy jak nasi podopieczni się czują. Wystarczy 2-3 miesięczny okres snu zimowego (od grudnia do marca). Jeżeli nie mamy warunków, by przeprowadzić typowe zimowanie możemy na okres 6 tygodni tylko obniżyć temperaturę w terrarium do temperatury pokojowej (czyli wyłączyć ogrzewanie) i wyłączyć światło (najlepiej zasłonić szyby terrarium), w tym też czasie nie karmimy węży. Niestety zimą w naszych mieszkaniach jest cieplej niż chłodnym latem dlatego lepiej zaniechać takiej praktyki, by nie osłabić gada głodówką, a efekt takiego odpoczynku nie zawsze skutkuje sukcesem hodowlanym. Nie zimujemy węży w pierwszym ich roku życia, a także osobników słabych lub chorych, bo mogłoby to wywołać śmierć gada (w naturze zimowanie jest formą naturalnej selekcji,osobniki słabe i chore nie przeżywają go). Rozbudzamy nasze węże tak samo stopniowo jak wprowadzaliśmy je w sen. Najlepiej rozdzielić płci w tym czasie, by połączyć je po całkowitym rozbudzeniu. Po tygodniu, kiedy wrócą do całkowitej aktywności i wtedy przystąpią do polowania na ofiarę. Możemy też odstąpić całkowicie od snu zimowego u naszych pupili, gdy nie chcemy ich rozmnażać.