piątek, 14 czerwca 2013
Wąż Chiński
Wąż chiński to niejadowity wąż z rodziny połozowatych. Znany jest tez pod polskimi nazwami połoz (lub wąż) smugooki, połoz (wąż) tajwański lub połoz (wąż) długoogonowy. Hodowcy często nazywają go po prostu „teniurą”. Jest to jeden z najpopularniejszych mieszkańców domowych terrariów. Teniura lubiana jest za łatwość hodowli i łagodny temperament .
W warunkach naturalnych połoz ten zamieszkuje południowo-wschodnią Azję (wschodnie podnóża Himalajów, Chiny, Tajwan, Wietnam, Korea, wyspy japońskie, Tajlandia, Borneo, Półwysep Malajski). Spotkać go można na polach ryżowych, nieużytkach, polanach, w pobliżu cieków wodnych. W poszukiwaniu gryzoni zapuszcza się nawet w pobliża siedlisk ludzkich. Jest wężem naziemnym, choć potrafi sprawnie poruszać się między konarami drzew, jest też dobrym pływakiem.
Występowania :
Wąż chiński osiąga długość do 250 cm, jest jednak znacznie smuklejszy niż osiągające podobną długość dusiciele. Nie należy do gatunków szczególnie długowiecznych – w sprzyjających okolicznościach i przy odpowiedniej opiece może dożyć najwyżej 15 lat .
Teniura to wąż o długim, masywnym, ale szczupłym ciele oraz wyraźnie wyodrębnionej, dużej, owalnej głowie. Najczęstszym ubarwieniem jest żółto-szare z ciemnymi plamami występującymi na grzbiecie i obu bokach. Plamy zlewają się w tylnej części ciała, przez pysk i oczy biegną ciemne smugi. Na długim ogonie często zdarzają się nieregularne, białe, pionowe pasy.
Wąż chiński na wolności żywi się gryzoniami, małymi ptakami, jaszczurkami, niewielkimi węzami.
Wąż chiński z reguły łatwo się oswaja, pozwala brać się na ręce, nie kąsa. Jednak zdarzają się osobniki wyjątkowo agresywne, wystarczy tez zaniedbać oswojonego węża, by szybko zdziczał. Taki wojowniczo nastawiony połoz będzie straszył człowieka w charakterystyczny dla swojego gatunku sposób – przednią część ciała uniesie do góry i wygnie ją esowato, rozdziawi szeroko pysk, a ogonem będzie trzepał jak grzechotnik swoją grzechotką. To postawa ostrzegająca – jasny i wyraźny sygnał, że wąż gotowy jest do ataku. Znacznie częściej teniury są jednak zwierzętami oswojonymi i łagodnymi.
Informacje podstawowe
Nazwa łacińska Orthriophis taeniurus
Nazwa polska Wąż chiński
Rozmiary 130-240 cm
Terrarium 150/60/65 cm
Długość życia 10-15 lat
Aktywność nocna
Temperatura 25-28° C, pod promiennikiem do 31° C, nocą około 20° C
Wilgotność 60%
Pokarm zwierzęcy
Polecany dla początkujących
Dymorfizm płciowy widoczny
Uwagi Wielkość i wygląd węża zależą od podgatunku.
Występowanie:
Południowo-wschodnia Azja: podnóża Himalajów, Chiny, Tajwan, Korea, Wietnam, półwysep malajski, Tajlandia, część Borneo oraz wyspy japońskie.
Wielkość i długość życia:
Osiąga w zależności od podgatunku 130-250 cm długości. Uważany jest za największego przedstawiciela rodzaju Elaphe. Żyje średnio 10-15 lat.
Charakterystyka:
Opis ten odnosi się do najczęściej spotykanego węża w polskich hodowlach amatorskich Elaphe Teaniura Friesi. Duża owalna głowa wyodrębniona od reszty ciała. Ciało szczupłe, ale jest to dość silny wąż. Dorosłe osobniki osiągają średnicę przedramienia dorosłej osoby. Ubarwienie zmienne w zależności od podgatunku, najczęściej można spotkać szaro-żółte, na grzbiecie i po obu bokach ciała biegną regularne czarne plamy zlewające się w tylnej części ciała. Przez pysk i głowę biegnie ciemna charakterystyczna smuga. Samca rozróżniamy dzięki dłuższemu ogonowi oraz zgrubieniu w okolicy odbytu, przez co odnosimy wrażenie grubszego ogona. Wąż największą aktywność wykazuje w ciągu rana oraz w godzinach do południowych. W warunkach naturalnych osobnik ten kiedy napotyka człowieka i nie ma gdzie się schronić broni się w sposób charakterystyczny: wygina esowato przednią część ciała, unosi się wysoko z otwartym szeroko pyskiem i próbuje zaatakować napastnika, potrząsa przy tym energicznie końcówką ogona co na liściastym lub suchym podłożu wywołuje ciekawy dosyć efekt - dźwięk podobny do grzechotki grzechotnika.
Żywienie:
Wąż bardzo żarłoczny. W naturze żywi się głównie gryzoniami, ptakami i ich pisklętami. Nie pogardzi też nietoperzami, jaszczurkami i małymi wężami. W hodowli domowej podajemy zazwyczaj myszy, szczury, chomiki, małe świnki morskie, kurczęta tzw. jednodniówki, małe gołębie. Potrafi pochłonąć niewiarygodną ilość pokarmu! Jednak lepiej nie przekarmiać węży, bo może się to odbić na ich kondycji i sukcesach rozrodczych. Młode karmimy dwa razy w tygodniu, dorosłe osobniki raczej raz na dwa tygodnie. Dla urozmaicenia diety węża zaleca się podanie raz na jakiś czas surowego jaja przepiórczego. Jak wiadomo jaja są źródłem pełnowartościowego białka oraz różnego rodzaju witamin, takich jak D, E, PP, B, B1, B2, B12, A i H oraz niezbędne pierwiastki między innymi P (fosfor), Ca (wapń) oraz Fe (żelazo).
Terrarium:
Warunki tropikalne: wilgotne z korzeniami drzew lub gałęziami do wspinaczki, podłoże złożone z mieszaniny torfu z piaskiem lub substratem kokosowym. Basen jest niezbędny, bo podnosi wilgotność w terrarium, stanowi pojnik, a także miejsce gdzie wąż spędza czas przed zrzuceniem starego naskórka. Jako element dekoracji można umieścić kryjówki w postaci odwróconych doniczek, kawałków kory, kamieni, pustych kokosów. Oświetlenie przy pomocy 12-14W żarówek utrzymujemy przez 12-14 godzin na dobę, w zimie podczas obniżenia temperatury czas ten skracamy do 10 godzin. Temperatura podczas dnia w przybliżeniu powinna osiągać 26-28°C. Nocą obniżamy do poziomu 20-22°C. Podczas zimowania (dosyć istotne) temperatura powinna wynosić 15-20°C. Zraszając terrarium dwa razy dziennie i zapewniając mu dużą powierzchnie parowania basenu osiągniemy 60-70% wilgotności powietrza w terrarium, pamiętając też o zapewnieniu odpowiedniego przebiegu wentylacji.
Rozmnażanie:
Ten gatunek węża zdecydowanie szybko dojrzewa zarazem dobrze karmiony rośnie, jednak do rozrodu z reguły dopuszcza się dopiero trzy letnie osobniki. Kopulacja zachodzi dopiero po upływie dwóch tygodni od zakończenia zimowego okresu stymulacji (hibernacja, okres zimowania). Węże splatają się kilkakrotnie w ciągu kilku dni potem nie interesują się sobą. Po zakończeniu ciąży trwającej około 1,5 miesiąca (7-8 tygodni) samica składa jaja (niezbędna wysoka wilgotność terrarium!). Ilość składanych jaj przez samice zależy od kondycji oraz wieku węża, zazwyczaj jest to 6-25 jaj. W późniejszej czynności przenosimy jaja do specjalnie przygotowanego przez nas wcześniej inkubatora. Złożone przez nas tam jaja po 55-65 dniach i dogodnych warunkach (temperatura 26-28°C i wilgotności 90%) wylęgają się młode wężyki osiągające 30-40 cm. Po upływie tygodnia zrzucają pierwszy naskórek (wylinkę) co oznacza, że zdolne są do dalszego funkcjonowania. Takie młode węże karmimy mysimi oseskami, wymagają one szczególnej opieki hodowcy.
INFORMACJE DODATKOWE!
Dla zainteresowanych warto dodać, że wyróżniamy 7 podgatunków różniących się wzorem na ciele, barwą oraz wielkością danego osobnika. Elaphe Teaniura Firsey (zamieszkuje Tajwan), Elaphe Teaniura Valiantii (Wietnam, chińskie prowincje Guangxi i Guagdong oraz wyspa Hainan), Elaphe Teaniura Teaniura (Birma, Tajlandia, Kambodża i inne prowincje chińskie), Elaphe Teaniura Grabowsky (Borneo), Elaphe Teaniura Yunnanensis (chińska prowincja Yunnan), Elaphe Teaniura Ridley (Tajlandia, pół. malajski, Sumatra), Elaphe Teaniura Schmackeri (wyspy Miyakojima, Riukiu, Isigakijama, Iriomotelijima).
Terrarium dla tego węża (a najlepiej od razu dla pary) powinno być dość duże z racji osiąganych przez nie rozmiarów. Zbiornik powinien mieć wymiary minimum 120x60x100 cm (dł.x szer.x wys.). Jako podłoże może posłużyć mieszanina torfu i piasku lub substrat kokosowy. W terrarium nie powinno zabraknąć mocnych konarów i gałęzi do wspinaczki oraz dużego basenu ze świeżą wodą. Ten ostatni jest niezbędny, gdyż stanowi zarówno poidło, nawilżacz terrarium, jak i miejsce, w którym węże będą spędzać czas tuż przed wylinką. Optymalna dzienna temperatura w terrarium to 25-28 ºC, ale warto zadbać, by wąż miał do dyspozycji miejsca chłodniejsze (ok. 24 ºC) i cieplejsze (nawet do 32 ºC). Nocą temperatura może spaść do 20-22ºC. Zimą warto stopniowo obniżać temperaturę do 15-20 ºC. Odpowiednia wilgotność w terrarium to ok. 70% - w tym celu dwa razy dziennie zrasza się terrarium wodą ze spryskiwacza do kwiatów oraz dba, by basen zawsze napełniony był świeża wodą.
Wąż Chiński !!
Wąż Chiński jest to wąż niejadowity z rodziny połozowatych. Znany jest tez pod polskimi nazwami połoz (lub wąż) smugooki, połoz (wąż) tajwański lub połoz (wąż) długoogonowy. Hodowcy zazwyczaj nazywają ten gatunek "teniurą". Jest to jeden z najpopularniejszych mieszkanców domowych terrariów.
Lubiany jest za łatwość w hodowli i łagodny charakter ( choć również zdarzają się groźne osobniki tego gatunku)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz