Gordon seter

Gordon seter , wcześniej zwany gordon castle seterem , zawdzięcza swe istnienie Alexandrowi , czwartemu księciu Richmondu i Gordonu , który wyhodował tę jedyną szkocką rasę psa myśliwskiego w końcu lat 70. XVIII w. Zamierzał on stworzyc większego , cięższego setera dzięki wprowadzeniu domieszki krwi bloodhounda oraz , jak się powszechnie sądzi , krwi collie . Gordony nie są tak szybkie i tak wytworne , jak pozostałe setery . Niegdyś seter szkocki (gordon) miał białe znaczenia , które obecnie ograniczają się do małej plamki na piersi . Gordon jest psem jednego pana , polującym najlepiej właśnie z nim . W stosunku do obcych jest raczej nieufny i źle znosi zmianę właściciela . Dojrzewa późno i od szczeniaka wymaga konsekwentnego postępowania . Setery są odważnymi psami o dużej pasji łowieckiej , to też trzeba je konsekwentnie szkolic . Gordon jest niestrudzonym pracownikiem ; lepiej niż inne setery wytrzymuje upały . Świetnie łączy rolę psa myśliwskiego i psa domowego ; jest czujniejszym stróżem niż pozostałe setery Ten pies , jeśli jest trzymany jako rodzinny , potrzebuje dużo ruchu i przestrzeni , a także konsekwentnego postępowania , jak każdy pies myśliwski , aby jego pasje łowiecką utrzymac w ryzach . Nie są zbyt dobrze przystosowane do życia w mieście . Niezbędne jest codzienne pielęgnowanie sierści . Głowa - głębsza niż szersza . Oczy - ciemnobrązowe . Uszy - średniej wielkości . Ogon - prosty lub lekko wygięty , niezbyt długi . Tułów - umiarkowanej długości . Wysokośc w kłębie - psy: 60-70 cm. suki: 57-65 cm. Waga - psy: 25-36,5 kg. suki: 20,2-31,5 kg. Szata - krótka i delikatna na głowie , przedniej części kończyn i końcach uszu ; umiarkowanie długa na reszcie ciała , płasko leżąca i nie zwijająca się w loki . Maśc - głęboka , lśniąca , czarna jak węgiel , bez odcieni rudawego , z podpalanym znakowaniem w barwie świeżego i lśniącego kasztana ; dopuszczalny jest czarny nalot na palcach oraz czarna smuga pod żuchwą .