Dalmatyńczyk

Nazwa rasy pochodzi od Dalmacji , krainy nad Adriatykiem , jednak współczesna rasa ukształtowała się ostatecznie w Wielkiej Brytanii . Choc już wcześniej psy te były popularne w Wielkiej Brytanii , liczba rejestracji dalmatyńczyków podwoiła się po sfilmowaniu w 1959 r. powieści Dodie Smith 101 dalmatyńczyków . Psy te są wyśmienitymi szczurołapami w stajniach . Ten łatwo przywiązujący się i energiczny pies szybko staje się ulubieńcem rodziny . Wymaga bardzo dużo ruchu i codziennego szczotkowania . Całej rodzinie szczerze oddany , a dla dzieci jest nieustraszonym towarzyszem zabaw . Nie jest agresywny , ale w razie potrzeby gotowy do obrony . Ten inteligentny pies musi byc konsekwentnie wychowywany . Jest on nieskomplikowanym psem rodzinnym , potrzebuje ścisłego kontaktu z ludźmi . Szczenięta rodzą się całkiem białe i dopiero po kilku dniach stopniowo ukazują się cętki . Szczeniaki trzeba poddawac badaniu audiometrycznemu , ponieważ w tej rasie występuje czasem głuchota . Wielkośc - samce: 58 cm. suki: 56 cm. Masa ciała - samce ok. 27 kg. suki: ok. 24 kg. Umaszczenie - białe o okrągłych , wyraźnie odgraniczonych i równomiernie rozrzuconych czarnych lub brązowych kropkach . Szata - krótkie , delikatne , gęste i przylegające owłosienie , o gładkim i lśniącym wyglądzie . Głowa - długa z płaską czaszką . Oczy - osadzone dośc szeroko . Uszy - średniej wielkości , osadzone wysoko . Ogon - długi , noszony z lekkim wygięciem ku górze . Tułów - głęboka klatka piersiowa .